Wprowadzenie
Viper to odmiana gry w węża, ale różniąca się znacznie od innych tego typu produkcji. Oferuje sterowanie żmijką w dowolnym kierunku zarazem dostarczając rozrywki nawet 6 graczom na raz czy to sterowanych komputerowo czy przez człowieka. Warto tutaj wspomnieć o darmowej wersji shareware mającej ograniczenie do 3 graczy.
Pomysł na Vipera został zaczerpnięty z shareware'owej gry o nazwie Dune3 (Achtung! Die Kurve). Była to gra znacznie uboższa nie lubiąca trybu NTSC czy chipsetu AGA, dodatkowo działająca w niskiej rozdzielczości. Viper pozbawiony jest wyżej wymieniowych wad i działa w trybie overscan w wysokiej rozdzielczości (bez przeplotu) a dokładnie w 704x467 i 128 kolorach. Dlatego do działania wymaga chipsetu AGA. Jest całkowicie przyjazna dla systemu operacyjnego i możemy w dowolnej chwili przejść do Workbencha. Inne ciekawe cechy jakie oferuje to bardzo rozbudowany program dla turniejów i statystyk. Gra została napisana w 1994 roku przez Nathaniela Myhre oraz Roberta Drennan w całości w SAS/C 6.51 na A4000/030 i A1200. Wersję demo Vipera można pobrać z aminetu pod tym linkiem. Poniżej zamieściłem zrzut ekranu jak wyglądał pierwowzór na bazie którego powstała opisywana produkcja.
Wymagania
Poza chipsetem AGA, gra potrzebuje do uruchomienia przynajmniej 1.1MB CHIP RAM oraz około 700KB wolnego miejsca na dysku twardym w przypadku wersji zarejestrowanej. Bardzo ważne jest uruchomienie gry z Workbencha czy to klikając na ikonę czy z Shella aby została odpalona w trybie bez migania. Jeśli Workbench nie jest załadowany gra zostanie wczytana z interlejsem. Kickstart 3.0 również jest konieczny do odpalenia produkcji.
Menu
Po uruchomieniu gry pojawi się ekran tytułowy a zaraz po nim menu główne. Na górze ekranu znajduje się klawiatura, która pokazuje jakimi klawiszami kontrolujemy graczy. Poniżej jest pole gdzie możemy ustawić końcowy wynik dla rozgrywki. Domyślnie ustawiona jest tam rozgrywka do 30 punktów choć możemy ustawić wynik od 1 do 80.
Sześć kolorowych pól na środku ekranu ma na celu ustawienie liczby i typ zawodników. Domyślnie wszyscy są wyłączeni. Naciśnięcie przycisku myszy na jednym z tych przycisków spowoduje przełączenie między trybem człowiek/komputer/brak gracza. Gracze komputerowi są reprezentowani za pomocą litery "C" na przycisku, zaś jaśniejszy przycisk symbolizuje żywego gracza. Jest to stosunkowo łatwe do określenia.
Na dole znajdują się trzy przyciski. "Quit" aby wyjść z gry, "Tour" zaprojektowany do turniejów i statystyk oraz "Start" rozpoczyna rozgrywkę z ustawieniami jakie wybraliśmy.
Skróty klawiszowe
-
Menu
- 1-6 - przełącza graczy
- Kursor góra/dół - ustawia końcowy wynik
- Esc - wyjście
- Spacja - rozpoczęcie gry
- T - wchodzi do sekcji turniejowej
-
Podczas gry
- Esc - anuluje grę i wraca do menu
- P - pauza
Rozgrywka
Gra jest łatwa w obsłudze, po prostu staraj się pozostać przy życiu. Każdy gracz ma po dwa klawisze, jeden do obracania zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a drugi do obracania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Przeciwnicy pojawiają się pojedynczo w przypadkowej lokalizacji. Gdy zawodnicy umierają, gra przyspiesza, nie dotyczy to trybu samobójczego "Suicidal mode", gdzie prędkość jest zawsze maksymalna. Ostatni żyjący gracz może nadal kontynuować rozgrywkę i otrzymywać kolejne punkty aż do momentu utraty życia.
Dwa kolorowe słupki po prawej stronie ekranu informują o kolejności w której gracze umierają (lewy pasek), oraz przybliżona liczba wygranych dla każdego z nich (prawy pasek). Jeśli dwóch lub więcej graczy umiera w tym samym czasie, pasek rozdzieli się i pokaże wszystkie kolory graczy, którzy zginęli w tym samym czasie.
Jedyne co pozostało do wyjaśnienia to system punktacji. Kiedy zawodnik umiera, wszyscy żyjący gracze otrzymują punkt. Jeśli dwóch, a czasem nawet trzech graczy umrze w tym samym czasie to w tym przypadku żaden z nich nie otrzymuje punktów, ale wszyscy pozostali gracze otrzymują odpowiednio dwa lub trzy punkty. Otrzymujemy również punkt za przejazd pomiędzy przerywanymi kreskami. Zwycięzcą jest osoba, która jako pierwsza osiągnie wynik ustalony w menu, domyślnie jest to 30 punktów. Jeśli dwie osoby zremisowały rozgrywana jest runda bonusowa z wszystkimi aktywnymi graczami. Uważajcie bo ktoś inny może wymknąć się i wygrać! To wszystko. Jak widać jest to całkiem proste do nauczenia się.
Podsumowanie
Gra idealnie sprawuje się na różnego rodzaju imprezach. Gorąco ją polecam tym, którzy nie mieli jeszcze przyjemności się z nią zapoznać. Szczególnie warto wypróbować tryb "Suicidal mode" oferujący dynamiczniejszą rozgrywkę od razu po rozpoczęciu gry. Jako ciekawostkę dodam, że istnieje możliwość podmienienia grafiki oraz sampli na własne czyniąc grę jeszcze bardziej zabawną. Dodatkowo autorzy dołączyli narzędzie dzięki któremu będziemy mogli ustawić inną rozdzielczość ekranu zmieniając zapis w ikonce z grą. Informacja bardzo ważna głównie dla tych, którzy korzystają z monitorów. Jak można się domyślić Viper jest naprawdę dopracowaną produkcją i grzechem byłoby w nią nie zagrać. Szkoda jedynie, że po tylu latach nie jest dostępna do pobrania pełna wersja gry oferująca znacznie większe możliwości. Miejmy nadzieję, że ten stan rzeczy ulegnie kiedyś zmianie.